Kitabın adı:Dikenli Yollar
Kitabın yazarı:Yonca
Nereye kadar… Ne zamana kadar… Bu yolun bir bitimi olmalı. Belki de henüz hak etmiyoruzdur yarınları… Yeterince olgunlaşamadığımızın bir göstergesi olmalı inancımızı kaybetme korkusuna sahip oluşumuz.’Artık yeter!’ dediğimiz, haykırışlara boğulduğumuz üst üste yığılan birikintilerin yeni bir döngüsündeyiz. Sorguladığımız sorular bizi yeni bir sorunun kapısına bırakıyor her seferinde… Çıkış yolu olmayan bir labirentin içinde ‘ya bir çıkış varsa’ nın oyununu oynuyoruzdur kendimize… İnancın yitirilişi içinde umudun tükenişine belki de biraz biz el veriyoruz pes edercesine…
İçimde yaşadığım boşluğun korkusu gözlerimde… Yaşamak istediğim yaşam boğuyor beni kendi elleriyle… Kendi istek ve arzularım hep kendimle arama girdi, beni hep kendimden uzaklaştırdı… Şimdi kendim sizim yaşamak istediğim yaşamımda… Ama özgür bile değildim, rahat da…’
Seni bendeki hiçsizliğe davet ediyorum… Sana uzanan elimde var olmayanla çağırıyorum seni… Sana hiçlikten başka sunacak hiçbir şeyim yok… Sana gel desem yine de gelirmisin? Hiçsizliğin hiçliğine…
Hayatın elinden aldığına sahip olamadığına inandığın her ne varsa onlara; hayattan sökercesine geri alıp, sahip olman ve senden esirgenenleri başkalarından esirgememen dileğiyle…
Nereye kadar… Ne zamana kadar… Bu yolun bir bitimi olmalı. Belki de henüz hak etmiyoruzdur yarınları… Yeterince olgunlaşamadığımızın bir göstergesi olmalı inancımızı kaybetme korkusuna sahip oluşumuz.’Artık yeter!’ dediğimiz, haykırışlara boğulduğumuz üst üste yığılan birikintilerin yeni bir döngüsündeyiz. Sorguladığımız sorular bizi yeni bir sorunun kapısına bırakıyor her seferinde… Çıkış yolu olmayan bir labirentin içinde ‘ya bir çıkış varsa’ nın oyununu oynuyoruzdur kendimize… İnancın yitirilişi içinde umudun tükenişine belki de biraz biz el veriyoruz pes edercesine…
İçimde yaşadığım boşluğun korkusu gözlerimde… Yaşamak istediğim yaşam boğuyor beni kendi elleriyle… Kendi istek ve arzularım hep kendimle arama girdi, beni hep kendimden uzaklaştırdı… Şimdi kendim sizim yaşamak istediğim yaşamımda… Ama özgür bile değildim, rahat da…’
Seni bendeki hiçsizliğe davet ediyorum… Sana uzanan elimde var olmayanla çağırıyorum seni… Sana hiçlikten başka sunacak hiçbir şeyim yok… Sana gel desem yine de gelirmisin? Hiçsizliğin hiçliğine…
Hayatın elinden aldığına sahip olamadığına inandığın her ne varsa onlara; hayattan sökercesine geri alıp, sahip olman ve senden esirgenenleri başkalarından esirgememen dileğiyle…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder