Kitabın adı: SİYAH SÜT
Kitabın yazarı: ELİF ŞAFAK
Kadın yazarlara karşı her zaman bir hayranlığım olmuştur.Sakın Feminist olduğumu düşünmeyin ama kendilerini anlatış biçimleri ve benzetmeleri gerçektende hayranlık uyandırıcı..Bu kitap kadınlığın,kadınların hayatının kasvetli ve karanlık ama son tahlilde geçici bir dönemiyle ilgili.
Herkesin içinde de bir içten sesler korosu yok mu? Ne yapmamızı söyleyen, bir diğeri yapılmaması gerekeni anlatan sesler… Mesela sürekli kariyerimizle alakalı,okumamız gereken kitapları anlatan, mantıklı şeyler söyleyen Sinik Entel hanım,bazen de süse düşkün ve daha fazla gösterişe meraklı bir Saten Şehvet hanım yok mu mesela…Bir diğer ses de sürekli hırslarının peşinden git diye söylenen, yükselmek için çabalamamızı isteyen Hırs Nefes hanım.Bir diğer tarafta da daha duygusal,annelik yönümüzün ağır bastığı gerçektende bazen anne olmak istediğimizi hatırlatan Anaç Sütlaç hanım..Bu sesler korosunda bulunan bir diğeri ise bu dünyayı değil de diğer tarafı düşünmemiz gerektiğini ve her zaman haktan yana olmamızı söyleyen,başımızdaki dertler için sınavdır geçer diye bizi rahatlatan Can Derviş hanım...Bir diğer tarafta ise her işimizi pratik olarak kısa yönden bitirmemiz için başımızı kemiren Pratik akıl hanım.. Yazarın anlattığı içindeki sesler korosu sakinleri bunlar. Aslında hepimizin içinde içimizden sesler korosu yok mu sanki. Her zaman bizi rahatsız eden beklide kararsız kılan sesler fakat bazen de doğru şeyleri söyleyen bir sürü parmak hanımlar. Fakat Yazar o kadar güzel tanımlamış ve onlara öyle isimler vermiş ki kitabı okurken çok zevk aldım. Bir an benim içimdeki sesler korosu da bundan cesaret alarak konuşmaya başladılar. Özellikle Sinik Entel Hanım başımın etini yedi sende böyle şeyler yazabilirsin ama daha fazla kitap okuman ve bu kitapları bitirmen lazım diye…
‘Sen hiç elinde oltayla denize koşan balıkçı gördün mü? Göremezsin. Çünkü balık kovalamaz balıkçı dediğin. Bekler ki balık kendine gelsin.’
Kitabın yazarı: ELİF ŞAFAK
Kadın yazarlara karşı her zaman bir hayranlığım olmuştur.Sakın Feminist olduğumu düşünmeyin ama kendilerini anlatış biçimleri ve benzetmeleri gerçektende hayranlık uyandırıcı..Bu kitap kadınlığın,kadınların hayatının kasvetli ve karanlık ama son tahlilde geçici bir dönemiyle ilgili.
Herkesin içinde de bir içten sesler korosu yok mu? Ne yapmamızı söyleyen, bir diğeri yapılmaması gerekeni anlatan sesler… Mesela sürekli kariyerimizle alakalı,okumamız gereken kitapları anlatan, mantıklı şeyler söyleyen Sinik Entel hanım,bazen de süse düşkün ve daha fazla gösterişe meraklı bir Saten Şehvet hanım yok mu mesela…Bir diğer ses de sürekli hırslarının peşinden git diye söylenen, yükselmek için çabalamamızı isteyen Hırs Nefes hanım.Bir diğer tarafta da daha duygusal,annelik yönümüzün ağır bastığı gerçektende bazen anne olmak istediğimizi hatırlatan Anaç Sütlaç hanım..Bu sesler korosunda bulunan bir diğeri ise bu dünyayı değil de diğer tarafı düşünmemiz gerektiğini ve her zaman haktan yana olmamızı söyleyen,başımızdaki dertler için sınavdır geçer diye bizi rahatlatan Can Derviş hanım...Bir diğer tarafta ise her işimizi pratik olarak kısa yönden bitirmemiz için başımızı kemiren Pratik akıl hanım.. Yazarın anlattığı içindeki sesler korosu sakinleri bunlar. Aslında hepimizin içinde içimizden sesler korosu yok mu sanki. Her zaman bizi rahatsız eden beklide kararsız kılan sesler fakat bazen de doğru şeyleri söyleyen bir sürü parmak hanımlar. Fakat Yazar o kadar güzel tanımlamış ve onlara öyle isimler vermiş ki kitabı okurken çok zevk aldım. Bir an benim içimdeki sesler korosu da bundan cesaret alarak konuşmaya başladılar. Özellikle Sinik Entel Hanım başımın etini yedi sende böyle şeyler yazabilirsin ama daha fazla kitap okuman ve bu kitapları bitirmen lazım diye…
‘Sen hiç elinde oltayla denize koşan balıkçı gördün mü? Göremezsin. Çünkü balık kovalamaz balıkçı dediğin. Bekler ki balık kendine gelsin.’
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder